تبادل
لینک هوشمند
يعرف بالعبود الحي سلطان شاعر من اكبر شعراء الدورق (الفلاحیه ) و مفاخرها ولد في جوار شط الناصري في الدورق و ترعرع على سيرة اهل البيت عليهم السلام و تعاليهم، سكن في جوار عشاير الخنافره و بني كعب و عاشرهم خير عشرة حيث عدّ منهم، و كان في عصره کثیر من العلماء و الخطباء و الادباء منهم المرحوم الملا محمد بن ماجود الماجدي و تاثر منهم و تعلم ما يجعله شاعرا مجيدا ذكيا. نظم ابوذياته في مجال الغزل و الاجتماعات و المواعظ و الحكم و الرثاء و ذلك دليل على علو همته و كمال شخصيته و قوة قريحته حيث سعي باقتناص المفردات الشعبية الاصيلة المؤثرة في النفس حتى امتاز على كثير من شعراء عصره الشعبيين. هاجر الى العراق لمّا امر رضا خان البهلوي برفع حجاب النساء خوفا على كرامته و رجع الى وطنه بعد ان فرج الله سبحانه عن المسلمين و توفي في الدورق و بقي له احسن ذكر و اثر بكلامه في نفوس الناس و لا يزال اهل الشعر يذكرون شعره و يرددونه في مجالسهم، ضاع كثير من شعره و لم يحفظ و جمع اولاده ما بقي منه فجزاهم الله خيرا.ولکم هذه الباقه المنوعه من شعره ،
ابی افرکچن لمه ادمیچن یراحای
ابسبب کل حین تنلچمن یراحای
انه کل من نظر شخصی یراحای
انه میت ابسبب فرگاک لیه
قرص نعناع خدک وانته هیله
الحسن بس الجنابک وانته هیله
اتراب الّحد بیدک وانته هیله
یهاب و ما یمر منکر علیه
حبیبی امسهر العشاگ لیلاک
ابکثر نوحی ونحیله اعضای لیلاک
ارید الله یحرمک نوم لیلاک
مثل ما حرّمت نومی علیه
وحگ الالف ولامین ولهه
شجی و روحی ابهوی فرگاه وله
هلهه جید وجعد وعیون ولهه
جبین انور من البدرین ضیه
متی ارجه الوصل منک متنطر
متسئل عن جرح گلبی متنطر
اشمطر ناگت هوی شوگی متنطر
عنت وعلیک جدت های هیه
روحی الشوگ یا صاحب یعلها
اظعون الشالتک ناهی یعلها
تون والبل بلی ونتی یعلها
اضلاع ولاسرت وگطعت فیه
ماتدری ابسهم هجرک بچبدای
فتک والفرگتک گلبی بچبدای
الجفن بجفاک یمدلل بچبدای
دمع شبه العبیط ایسیل میه
دعنه من حچی الواشی ولوما
ناظر دم تهل عینی ولوما
سل سیف اللحظ وغضب ولوما
الوذ ابلیل شعره فتک بیه
گفضه من الجدم جعدک هوادج
یشبه للدجه لا بل هوادج
یخی زان الظعن من بل هوادج
کما تزهی الانامل بالثریه
الغیرک ما وله گلبی ولهلاک
الموت ابصدت اعیونک ولهلاک
عمامک ما تبی گربی ولهلاک
اشبصرک یالغرامک عمل بیه
ابسیاسه یا زمان اویای موتل
تتلنی والقهر بحشای موتل
احشم بالزلم والزلم موتل
زلم یل چانت اسباع الثنیه
سن سیفک علی العاداک لاسن
ابوکاحه ومن یصیر ازماط لاسن
الشجاعه لا عرض لا طول لاسن
جرعت گلب وافکارو وعیه
الحچی مثل الحرب یحتای یرعا
الهظم مر مر ولا ینگدر یرعا
الرجل لو چان مثل الشات یرعا
ینام وتاکله اسباع الثنیه
نیران الحرب بالسیف ویهین
ابعجل حتی یذل الصعب ویهین
الثار ایرید تچسی الارض ویهین
ویه نارو دمه یقطی الوطیه
الکلت حگه الرجال ونام ماحس
الما چبش اصیله ویوم ماحس
ابأذیه وظیم گضه العمر ماحس
علیها ایروح حگه ابکل ثنیه
ابترمه وصافنات الرمک یالیت
اصایل وابثنایه اعدای یالیت
ایالیت اللیالی اتعود یالیت
ابوسط گومی وعلم یطرخ علیه
یگلبی دوم من سابج لکنهای
والک غایه اوصلت حدها لکنهای
مصایب هل مضت هانت لکنهای
عظیمه ودونها اتهون المنیه
ولی اخلافهم یا روح والی
اگصدیهم واترکی العلی والی
علی اطراف الاسنه ارکبت والی
اشد واعظم سرور اعدای بیه
یحگنه النواهی لولهنه
ابسبب ماشوف بیهن لولهنه
لو نمشی لهلهن لولهنه
ولو رغماً تغورالارض بیه
کلیوم استعد للدهر وبریز
ابحربه ودان یرمی علی وبریز
صفیت انه ابهوی لقمان وبریز
اناطر للفرج ما حصل لیه
وحق اللی شطر بالسیف عتبه
اشتبه بالگال الی او یالدهرعتبه
چم ریس عشیره ابسیرعتبه
الضحه ومحد حماله جیدنیه
میّت گوم غسلنی کفّنی
اون وهموم البگلبی کفّنی
ذاک الچنت اکفلنه کفنی
ولذت بالچانو ایلوذون بیه
عن ولفی الدهر طرنی ونحبای
نحت واذه الخلگ نوحی ونحبای
احاذر یوم چنت ارضع ونحبای
النوی آه النوی بیه المنیه
ولا مصباح ما ونیت میتین
الفگدت بالعقر سبعین میتین
علی من گشم المرغال میتین
ما نالت عشر ما مر علیه
گضیت العمربالحصرات معلوم
وعاشرت الطبعهم جبن معلوم
انت الچنت عند الناس معلوم
وعلمهم تنتظر لیک الرعیه
ولا مصباح ما ونیت ونتین
افرعن شجرات وسط الگلب ونتین
اشئلچن یمنیوبات ونتین
سده بیچن مثل ما مر علیه
لیال الماضیات ابوصل یادن
بهن گطبن جروحی الگبل یادن
شلک یغراب عندی وتر یادن
بعنیقک جددّت حزنی علیه
ابیوم الدهر طرنی من نحابای
ودوک اسمع عویلی من نحابای
وحق در الرضعته من نحابای
همومی کل مسه ایهیجن علیه
لیالی الفرح یا سلطان راحت
البهن من ود حبیبی اشربت راحت
معاذ الله بعدهن شفت راحت
اشتظن یسمح زمانی ابهن علیه
وحگ من داس بالمرمر ولانه
الدهر بجفاه یسرنه ولانه
وفی ماشوف للصاحب ولانه
وفیت الخلتی وما وفو لیه
حده حادی الظعاین ونحبلهم
ادگ واصرخ ابعبره ونحبلهم
یحبون المفارگ ونحبلهم
الوصل لا بعد فرگاهم علیه
بچیت و راحن اعیونی شتانی
علیک ومنک الواشی شتانی
الظعن گوطر وانه موچب شتانی
لرد الدارهم ونصب عزیه
ویا الولف دهری ماتمنه
رحل والیحب ینصب ماتمنه
یبن مایود اخبرک ماتمنه
الصبر ودی صبر یاصاح لیه
لون گلبه علیه یرج ویلین
همومی انچان عنی ارحلن ویلین
یوم افراگهم بحشای ویلین
اسعرن یوم السرو وگطعو فیه
غراب افراگهم مرعلی ینعاب
جفونی ومن جفونی الگلب ینعاب
آهٍ آهٍ لو ما علی ینعاب
اجابل کلی من ینصب عزیه
ایعیض علی النهایل سمل بلهم
امدرمس یا دلیل الگلب بلهم
نص اللیل واسمع وشت بلهم
مر داعی الظعن مدنف علیه
دوا یا صاح لجروحی وذرها
احشای بمرهن الحاظه وذرها
دعها چاتبی قتلی وذرها
لکی خصمی غداة تصیر هیه
طرس لو ولف عگلی یا لمنه
چنی بلاد اهلنه یالمنه
چا ذابت وجروحه یا لمنه
یوم الما یطب زولک علیه
شعض ابهام چف ارحای شفراک
جفه و من الدموع اعتقد شفراک
شلت حملی ابضلع مکسور شفراک
یدهری طابگت ضدی علیه
اهموم الناس نص حگه ونامن
بغیابک ما غمض جفنی ونامن
متی تظهر یبو صالح ونامن
وجدک ضاگت الدنیا علیه
اوضعت چفی علی الدلال علاّ
النبی ویومن سر وبحشای علاّ
وحگ اللی علی المخلوق علاّ
یسیر او یالسرو یبخل علیه
دعونی یل تلومونی دعونی
انه عارف لجل چتلی دعون
یسگونی من الصبر حتی دعونی
صبر وگطعو حبل الوصل بیه
نیبان الدهر عضنی ولاچن
ابزیزه ولا بها مأوی ولاچن
انه راضی ابقسمت الله ولاچن
اری غیری وتشب نیران بیه
لکدت ایمین ثاری الظعن یسره
برض عوسج وحافی الجدم یسرها
لجلیل ایگول بعد العسر یسره
العسر شفته الیسر ما مر علیه
الهظم منی یذب روحی ویرها
ابعنف والنار البگلبی ویرها
مصاب ایقابل امصابی ویرها
ابد ماشوف بس الغاضریه
اهنا یا سایج المظعون تنهاک
روحی ومن تصل بالجسد تنهاک
من الفرگه جمیع الناس تنهاک
الشظه خلف مرض وجنون بیه
سألت الجای عن حالی والیروح
صدّوع الگلب اذّنی والیروح
تظن مهجه بگت عندی والیروح
انازع بس بگه النتاگ بیه
حیله ما بگت لی بعد وحتال
انحلت والحیل منی رگد وحتال
صفیت انه صبر للصبر وحتال
الدمع دم وجری من العین میه
یسایر دوک حث الجدم بکره
جفونی و الجفن مکتحل بکره
یسبتی ابحیکم ضیعیت بکره
حمل لنشظ علیها ولا حبیه
العلی سمح القدایر شمرکمین
أسا داخل ضمیر احشای کمین
ترکنی مثل قد اسقیک کمین
ابألم حتی اهلکت ما عاد لیه
یروحی الصادفچ یکفی سهادای
حکیم الحل مرض بیه سهادای
غسلی مدمعی وکحلی سهادای
دمه اخضابی وذچرهم عطر لیه
یوم اللی حدو بالظعن ونطار
ظعنهم مادریت العگل ونطار
کلیوم انتظرللفرج ونطار
فلا شوفن فرج یا صاح لیه
دوک النفس سلیها وشدها
الذی ماعصّب اجروحه وشدها
وفرغ الگلب من همه وشدها
ایتأمل ویترقب للمنیه
یصاحب جدح نظرک یانبلهم
ابهیمه وتم دلیلی یانبلهم
احّو یا نار کبری یانبلهم
النبل اشوا من الفرگه علیه
یا واشی العلی یغراب وشلاک
ویا دیت الثبت لک علی وشلاک
عسی دهرک رماک بسهم وشلاک
وتضوگ المرعلی والصار بیه
یگلبی اشکثر للودوک ودیت
ومراسیلک ردف للمحب ودیت
گبل ما فارگت خزنت ودیت
استگصیت الذنب گبل الخطیه
حکیمی انچان عندک نظر ولام
دواک ودوک جرح الگلب ولام
بعد ما ظل علیّه عتب ولام
ابسبب شظ الدهر ولفی من ادیه
جفو ما چنت احسب یوم یجفون
وگلت ویای بالنیبات یجفون
اصبرن لا تهلن دمع یجفون
الکریم اعطف من الوالد علیه
بشوگ الحسن یوسف منتهیله
اشتظن یسکن دلیلی منتهیله
یخی دمع النواظر منتهیله
یزود اعلی السحاب القاط میه
لیش العاشرک جاهل ورباک
نکرته وعفت خلانک ورباک
اشکثر زلاّت اعدیلک ورباک
ابزله من النعیم انزل صفیه
الصبر والشوگ عندی میت یمحای
علی خده ظلام اللیل یمحای
انخ یم گشم المرغال یمحای
احبابی وخصهم منی ابتحیه
تداوی اجروحنه اجروحک دوینه
الدویت ابنارنه ابنارک دوینه
تسیر انسیر بساحه دوینه
تظل انظل رحت نرحل سویه
سکنت البید انوحن ونعبلهم
اغراب البین غرد ونعبلهم
ابطلل والچبد سوّس ونعبلهم
ارحلو ودیارهم تمت خلیه
سره ظعن الاوده ماتونه
الخسه ربع ونی ماتونه
چثیرین من اهلنه ماتونه
ما فیو مثل فیتک علیه
ابترمه وصافنات الرمک بالعین
دگتنه اشکثر عجبان بالعین
اصواب الدهر صار اویای بالعین
خذه اخیار السلف والبی حمیه
الذی ما یکرم الصاحب ویرعا
بهیمه او یالوحش سارح ویرعا
شری من چف اسد اشرب ویرعا
عسل من چف نذل یصعب علیه
الدهر یفعل ابکیفه من یراده
وسبع یجعل الخارم من یراده
شفت الصگر مخرک من یراده
وتعرفه اسلالها بالموزمیه
نظرات شما عزیزان:
" اشعار خالدة " واما " الاشعار الخالده" اشکرکم واقبل ایدیکم علی کل ماتبذلونهمن اجل خدمه الادب العربی الثر
